Από το βιβλίο του Ροβήρου Μανθούλη «Ο Κόσμος κατ’ εμέ» Φαίνεται ότι οι δηλώσεις μου στην Ιέρ ήταν οι πρώτες που έγιναν στο εξωτερικό (λόγω συγκυρίας, φυσικά) κι έκαναν τον γύρο του κόσμου. Ακούστηκαν και από τη «Φωνή της Αλήθειας» του ΚΚΕ, που ήταν στο «Παραπέτασμα». Μεταπήδησα στις Κάννες, όπου το φεστιβάλ άρχιζε στις 27 Απριλίου. Ο διευθυντής του Φεστιβάλ Ρομπέρ Φαβρ λε Μπρετ αποφασίζει να οργανώσει μια ειδική προβολή για την εξόριστη πλέον ταινία Πρόσωπο με πρόσωπο, παρά τις διαμαρτυρίες της Χούντας. Μου έκανε εντύπωση ότι οι Έλληνες που είχαν έρθει στις Κάννες (δημοσιογράφοι, κριτικοί, κινηματογραφιστές), μόλις μ’ έβλεπαν από μακριά, έστριβαν στο πρώτο σοκάκι ή άνοιγαν το βήμα τους. Σαν να είχα ψώρα. Εξαιρώντας τον Μοσχοβάκη και τον Παγιατάκη, που κάναμε παρέα, οι οποίοι, ούτως ή άλλως, δεν είχαν πια εφημερίδα να αντιπροσωπεύσουν. Στις Κάννες υπέγραψα (πάνω σ’ ένα πεζοδρόμιο κι εκεί!) το συμβόλαιο για τη διανομή της ταινίας στη Γαλλία, με την εταιρεία Les grands films classiques (Οι μεγάλες κλασικές ταινίες)! Τι άλλο θέλει ένας σκηνοθέτης; «Η Μελίνα είχε φήμη πασιονάριας και ο Ντε Γκωλ ανησύχησε γιατί, την ίδια ώρα που θα μεταδιδόταν η ταινία, ο νέος Έλληνας πρέσβης –της Χούντας– του παρέδιδε τα διαπιστευτήριά του,
σε επίσημη τελετή, όπως συνηθίζεται. Διέταξε λοιπόν να μην περάσει το φιλμ. Διαμαρτυρηθήκαμε όλοι –προς τιμήν των Γάλλων παραγωγών μου– και απειλήσαμε ότι θα κόψουμε ολόκληρο το πρόγραμμα (μιάμισης ώρας). Ζητήσαμε από τον γενικό διευθυντή να δει την ταινία. Αυτό ήταν. Βγήκε από την προβολή συγκινημένος. Το ίδιο και η κυρία Ντε Γκωλ, που την είδε παράλληλα στην προεδρία. Η ταινία πέρασε και ο Ντε Γκωλ μάλωσε τον χουντικό πρέσβη για το πραξικόπημα! Το μεγάλο σοκ το δοκίμασε η Μελίνα. Ευχάριστο.»